donderdag 16 oktober 2014

Cochleair Implantaat





13 oktober 2014
 
Sem krijgt vandaag zijn CI (cochleair implantaat). Even een uitleg/theorie: Wat is een cochleair implantaat? Een cochleair implantaat bestaat uit een inwendig en een uitwendig deel.
Het inwendige deel wordt tijdens een operatie geplaatst en bestaat uit de elektrodenbundel die in het binnenoor (cochlea) wordt geschoven en de ontvanger die in het bot van de schedel wordt geplaatst. Het uitwendige deel is de spraakprocessor, die bestaat uit een microfoon, een processor, een spoel en voeding voor het toestel. Dit deel wordt als een hoortoestel achter het oor gedragen. Geluid waarnemen via een cochleair implantaat gaat als volgt: de uitwendige spraakprocessor vangt het geluid op en analyseert en bewerkt het geluid. Het geluid wordt vervolgens via een spoel op het hoofd doorgegeven aan het inwendige deel. Dit deel zorgt ervoor dat de elektrode in het binnenoor de elektrische signalen doorgeeft aan de gehoorzenuw. Hoewel geluiden met een cochleair implantaat weer gehoord kunnen worden, klinken deze heel anders dan met een normaal gehoor of met hoortoestellen. Sem heeft daarom een intensieve training nodig om te leren omgaan met de nieuwe geluidssignalen. Het positieve effect van een cochleair implantaat is vaak pas na langere tijd merkbaar.
 
Op zondag 12 oktober om 19:00 uur werd Sem verwacht op de kinderafdeling van het VUmc. Er werd toen al duidelijk aangegeven met een pijl welk oor er geopereerd moest worden. Hij was maandag om 8:00 uur als eerste aan de beurt op de OK.
 
De operatie zelf was goed verlopen de operatie heeft 3 en een half uur geduurd. Ze hebben het implantaat nog “getest” en ze zagen dat er prikkels aankwamen in de gehoorzenuw, dus dat is alvast een goed teken. Rond half drie mocht één van ons naar hem toe op de uitslaapkamer. Hij had het even zwaar. Hij was niet comfortabel en zakte bijna elke minuut met zijn saturatie naar 60-65. Ze hebben hem verneveld en extra pijnstilling gegeven en uiteindelijk ook een zuurstofbrilletje. Gelukkig ging het daardoor wel iets beter. Omdat hij nog niet stabiel was wilde ze het nog even aankijken om een beslissing te kunnen maken of hij terug kon naar de kinderafdeling of toch even naar de IC. Om 19:15 uur mocht hij gelukkig naar de kinderafdeling.



Hij was aardig opgeknapt. Rond 23:00 uur begon Sem te huilen en heel druk met zijn armen en benen te bewegen. Wat bleek, Sem kon niet plassen, waarschijnlijk kwam dit door de morfine die hij had gekregen. Zijn blaas zat helemaal vol. De verpleging wilde een katheter aanbrengen, maar lukte niet. Toen werd uroloog nr.1 opgepiept van huis. Ook bij de uroloog lukte het niet. Het was ondertussen een uur of 02:00 uur. Toen werd uroloog nr. 2 opgepiept van huis. Dit is ook Sem zijn eigen uroloog en haar lukte het gelukkig wel want anders hadden ze een punctie moeten doen. Je zag de opluchting op Sem zijn gezicht en viel ook meteen erna in slaap dit was om 02:45 uur.
 
De volgende dag ging het gelukkig weer goed met Sem, hij heeft geen last van zijn wond en de KNO arts vond het er ook netjes uitzien. Er is nog een röntgenfoto gemaakt, daar zag ook alles er goed uit. Sem had alleen nog niet geplast, dus dat wilde ze even goed in de gaten houden. Er is nog bloed afgenomen bij hem om te kijken of zijn nierfuncties nog in orde waren. Op zich was het in orde, maar moeten volgende week nog een keer naar het lab om er zeker van te zijn. Begin van de avond had Sem gelukkig weer een plasluier en kwam alles weer opgang.
 
Woensdag mocht Sem weer mee naar huis. Volgende week voor controle naar de KNO arts. De genezing duurt ongeveer 6 weken. Daarna gaan ze pas het hoortoestel “aansluiten”.