Op 18 juli 2012 hadden we onze afspraak bij
de arts voor een tweede punctie om opnieuw vocht uit het buikje van Sem te
halen. (dit was weer 500ml). Verder is er via de navelstreng bloed afgenomen
bij Sem. Omdat het vruchtwater bij mij op was hebben ze 500 ml "nep
vruchtwater" terug gespoten. Omdat de puncties een bevalling kunnen
opwekken werd ik deze keer even aan de CTG gelegd.
Na een uurtje kwamen ze met drie man sterk melden dat ze
eigenlijk niet echt tevreden waren over zijn hartslag. Hij was te constant. Bij
ongeboren baby's moet het wisselvalliger zijn. Ze gaven hem nog even de tijd om
te kijken of hij zich nog zou herstellen, want een punctie is voor een
ongeboren baby ook niet echt een pretje.
Na 2 1/2 uur. Kwam het besluit om hem met een keizersnede
geboren te laten worden. Omdat ze nog steeds niet tevreden waren met wat ze
zagen en voordat Sem verder achteruit zou gaan, wilde ze hem op tijd halen. Nu
konden ze mij nog "rustig" klaarmaken voor de OK.
Jan moest een blauw pak aan en plaatsnemen in een kamertje,
daar moest hij wachten tot de OK en ik helemaal klaar waren voor de
keizersnede. Alles ging zo snel! Ruggenprik, slangetje hier, slangetje daar.
Een cocktail aan medicijnen, zuurstof enz. Binnen een kwartier was Sem er. Het
hechten duurde alleen wat langer.
Jan mocht mee naar de andere ruimte waar Sem meteen aan de
beademing werd gelegd. Sem ging wel uit zichzelf ademhalen, maar ter
ondersteuning en om er voor te zorgen dat hij zichzelf niet te veel zou
uitputten, werd hij aan de volledige beademing gelegd.
Verder zag hij er erg opgeblazen uit van al het vocht wat na
de punctie nog in zijn lichaam zat.
Op de neonatologie (ic voor te vroeg geboren baby's) werd Sem
verder behandeld, hij kreeg allerlei lijntjes via zijn navelstreng en infusen
via zijn voetjes. Verder werd er meteen een echo onderzoek gedaan, om goed te
kunnen kijken naar de organen en om zo de oorzaak van het vocht te vinden. Ze
dachten het gevonden te hebben. Ze zagen een gaatje In de blaas. Omdat ze in
het LUMC geen kinderuroloog (specialist) hebben, werd ons medegedeeld dat Sem
werd overgeplaatst naar het VU. Gelukkig was er ook meteen plaats voor
mij/ons in het VU. Sem ging 02:30 uur met de ambulance naar het VU en ik rond
04:30 uur. Jan ging met onze auto erachteraan.
Het vervoeren van Sem ging goed, alleen bij aankomst op de
afdeling Neonatologie, zagen ze dat het vocht in het buikje alweer flink was
toegenomen. Dit gaf op Sem meteen een reactie. De druk in zijn buik nam weer
toe en je kon goed aan hem zien dat hij er ook veel pijn van had. Omdat de
kinderuroloog niet overtuigt was dat het blaasje alleen de oorzaak was, wilde
ze eerst nog wat onderzoek doen. Ze heeft een nieuwe echo bij hem gedaan en
deze vergeleken met de echo van het LUMC. Verder dacht ze ook aan een
"gesprongen" niertje. Wat ze nu wilde gaan doen was: een katheter in
het blaasje en een drain in het buikje van Sem te plaatsen om zo de druk van
zijn organen te halen. Mocht er een gaatje in de blaas zitten of dat er een
niertje beschadigd is, kunnen deze zich ook herstellen omdat er dan geen druk
op deze organen staan. Toen de drain geplaatst was, werd er meteen 230 ml vocht
afgetapt en zagen ze/we meteen verbetering bij Sem.
Of de witte stof iets met de ascites (vochtophoping) te
maken heeft is niet duidelijk.
Vanavond (20-07) de arts weer gesproken. Ze hebben een
uitgebreide echo gemaakt van hart en longen, deze zijn helemaal goed. Geen afwijkingen.
Dat is ook erg fijn om te horen. Verder is uit het bloed van Sem gekomen dat
hij te weinig Albumine (eiwit molecuul) in het bloed heeft. Voor zover wij het
hebben begrepen, heeft dit eiwit een water aanzuigende werking in het bloed.
Dit zou kunnen passen in het beeld bij Sem, zijn lichaam kan het vocht niet
goed opnemen/afvoeren via het bloed.
Op dit moment wordt het vocht afgevoerd door een drain,
omdat ze nu niet weten of het lichaam van Sem zichzelf kan herstellen op de
Albumine, willen ze na het weekend kijken wat er gebeurt als ze de drain
afsluiten. Komt het vocht dan meteen terug? Of zien ze verbetering dat het
lichaam zich hersteld?
Op dit moment kunnen de artsen niks met zekerheid zeggen en
moeten ze één voor één dingen aflopen. Zoals ze zelf zeggen; de puzzelstukjes
vallen nog niet op zijn plaats.
Wij kunnen ook niet anders dan afwachten en Sem de steun en
liefde geven om te zorgen dat hij door deze moeilijke fase heen komt. Gelukkig
kunnen we 24 uur per dag naar hem toe.
Het is een onzekere periode, maar we zijn blij dat Sem het
tot nu toe goed volhoud.
Wij willen verder ook iedereen bedanken voor de lieve
berichtjes en kaarten.
Mochten mensen langs willen komen of ons willen spreken, bel
gerust.
Liefs van ons.
Foto vlak na de geboorte op de IC neonatelogie Leiden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten