Een onverwachte spannende stap vooruit

De dag begon rustig (vrijdag) Sem lag lekker te slapen en er waren geen bijzonderheden. Jan ging meteen met hem buidelen en heeft lekker twee uur met hem gezeten. Daarna hebben we hem weer lekker verzorgd. Hij heeft waarschijnlijk ook wat uitslag op zijn huid van de schimmelinfectie, dus heb hem met speciale crème ingesmeerd.
Daarna hebben we Sem lekker toegedekt. Toen hoorde we dat ze het testje gingen doen met de beademing. Het zou een paar seconden duren om te kijken wat en hoe hij het zou doen. De secondes werd een minuut. En toen hadden de artsen zoiets van: Sem doet het goed, laten we hem van de beademing afhalen. Dit was een totale verrassing, zeker omdat we gister nog een gesprek hadden over dat de beademing eigenlijk stil stond. Waarschijnlijk heeft Sem dat gehoord en dacht: ik laat ze eens wat zien! Hij heeft nu nog wel een kleine tube maar dan alleen in zijn neus voor de ondersteuning, als een soort tussenstap. 
Het was nog wel wennen voor Sem, maar na een uurtje werd hij rustiger en zijn wij naar huis gegaan. Ik heb nog wel drie keer gebeld, om te vragen hoe het ging en of hij het volhoud, hij moet het nu toch zelf doen en dat kan voor hem ook vermoeiend zijn.

Vanochtend (zaterdag) eerst nog gebeld en het ging nog steeds goed, hij krijgt wel iets meer zuurstof en ze hebben wat slijm weggezogen. Ook had hij vannacht zijn tube eruit getrokken. Maar verder had hij lekker geslapen. 
Omdat hij dus makkelijk de tube eruit kan trekken krijgt hij op dit moment geen MRI. Ze kunnen nu wel een onderzoek doen van de blaas dmv contrastvloeistof om te kijken of het gaatje dicht is. Dat zou mooi zijn, omdat dan de katheter eruit kan. We wachten allemaal af wat de volgende stap wordt. We zijn al blij met deze grote stap! Verder heb ik nog lekker met Sem gelegen en daarna hebben we hem verzorgd.